Madurai Kallazhagar Temple visit

செஞ்சொற் கவிகாள்
உயிர்காத்தாட் செய்மின்
திருமா லிருஞ்சோலை
வஞ்சக் கள்வன் மாமாயன்
மாயக் கவியாய் வந்து என்
நெஞ்சு முயிரு முள் கலந்து
நின்றார் அறியா வண்ணம்
என் நெஞ்சு முயிரும் அவையுண்டு 
தானே யாகி நிறைந்தானே!

In this pasuram Nammazhwar warns all poets who think of singing on Thirumaaliruncholai Kallazhagar as they are bound to be completely bowled over and subsumed. 
Left with same feeling after returning from the temple yesterday. The moolavar here is holding all 5 weapons but yet his face is so calm and beautiful!

Comments

Popular posts from this blog

Lost in Books - Just back from Blandings!

Krishna nee begane baaro …

From Dadagiri to Gandhigiri