Reflections

நீண்ட தமிழ் பதிவு .. முகநூலில் என்னுடைய முதல் பதிவும் கூட.  இந்தப் பதிவு எழுத ஆரம்பித்து பாதி முடிந்த பிறகு என்னை ஓரு பயம் சூழ்ந்து கொண்டது. நம்மாழ்வார் எவ்வளவு பெரியவர் அவரைப் பற்றி நாம் எழுதுவதா என்று! இருந்தாலும் கடவுள் மேல் பாரத்தைப் போட்டு எழுதி முடித்து விட்டேன். யாமறிந்த புலவரிலே வள்ளுவன் போல் கம்பனைப் போல் இளங்கோவைப் போல் யாங்கனுமே கண்டதில்லை .. நமக்குத் தெரிந்த வரிகள். இது சடகோபரைப் (நம்மாழ்வார்) போல் என்று தொடங்கி இருக்க வேண்டும் என்பது என் தாழ்மையான கருத்து. நான் நம்மாழ்வார் என்கிற சடகோபரைப் பற்றி முழுதாய் அவருடைய ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட பாசுரங்களைப் படித்து இன்னும் ஆராயவில்லை. நான் படித்த சிலவற்றுள் அதற்கு முன்னோர்கள் எழுதி வைத்த விளக்கங்களில் இருந்து சிலவற்றை படித்ததில் எனக்கு எட்டிய அளவில் சொல்கிறேன். வேதத்தை தமிழ்ப்படுத்தி என்னை மனம் கவர்ந்த ஈசனாம் திருமாலை மட்டுமே போற்றும் பாடல்கள் இவை என்பதை சில நிமிடங்கள் அப்புறப்படுத்தி வைத்து அப்பாடல்களில் பொதிந்திருக்கும் ஆழ்ந்த தத்துவப் பொருட்களையும் சிறிது நேரம் ஆராயாமல் அவற்றிலுள்ள தமிழை மட்டும் கொஞ்சம் பார்ப்போம்....

Haircut is not only a time for reflection given the long stare at the mirror, It is also a time to hear some old songs which feature in channels that I never switch on these days. What used to take 6 songs easily with ads and waiting time now gets done in 3 songs. So it is not only me! At this rate barbers are going to be out of business soon!  😀 Coming back to the songs, it was Sridevi's songs today all by one music director. Was wondering how only the songs alone continue to rema in young.. We all know how Sridevi looks now inspite of all the surgeries and Botox, but the music doesn't need all that. What great compositions! Do I need to tell the music director's name?   Perai Sollavaa? Adhu nyaayam aaguma?!   😀

மாறியது கண்ணாடியில் தெரியும் பிம்பம் மட்டுமல்ல .. நானும் வெற்றிகள் தந்த போதை தலை விட்டு தரை இறங்க தோல்விகள் பழகிப் போன வலிகளாய் ஒதுங்கி நிற்க தொலைந்து போய்க் கண்டு பிடித்த இன்பங்கள் மேலோங்க மாறியது கண்ணாடியில் தெரியும் பிம்பம் மட்டுமல்ல .. கடந்தது போல் வருவதும் நல்லதுக்கே என்று புன்னகையோடு காத்திருக்கும் நானும்!

It is ages since I sat and wrote a few lines.. After almost a year full of hearing about his deeds and visiting his shrines in several temples, somehow couldn't resist writing a few lines on Bhagavad Ramanujar on his 1000th Thirunakshathram.. Vaazhi ethirasan! Vaazhi ethirasan! எங்கள் எதிராசன் ஆயிரம் ஆண்டுகள் தாண்டியும் மனதில் கோவில் கொண்ட அழகன் ஆலயக் கதவுகள் அனைவர்க்கும் திறந்திட  வழி வகுத்த முதல் தலைவன் வேதத்திற்கு புது விளக்கம் சொல்லி  விசிஷ்டாத்வைதம் தந்த அறிஞன் பாரதம் முழுதும் சோர்வின்றி நடந்து  வைணவம் வளர்த்த முனிவன் கலியுகத்தில் பக்தி தழைக்க  பல புதுமைகள் கொணர்ந்த நற்தலைவன்  எங்கள் எதிராசன் ஆயிரம் ஆண்டுகள் தாண்டியும் மனதில் கோவில் கொண்ட அழகன்!

செஞ்சொற் கவிகாள் உயிர்காத்தாட் செய்மின் திருமா லிருஞ்சோலை வஞ்சக் கள்வன் மாமாயன் மாயக் கவியாய் வந்து என் நெஞ்சு முயிரு முள் கலந்து நின்றார் அறியா வண்ணம் என் நெஞ்சு முயிரும் அவையுண்டு  தானே யாகி நிறைந்தானே! In this pasuram Nammazhwar warns all poets who think of singing on Thirumaaliruncholai Kallazhagar as they are bound to be completely bowled over and subsumed.  Left with same feeling after returning from the temple yesterday. The moolavar here is holding all 5 weapons but yet his face is so calm and beautiful!